Max Eugen Keller, ur w 1947 roku w Aarau – szwajcarski kompozytor, muzyk jazzowy i improwizator. Jest jednym z pionerów nurtu free jazz w swoim kraju. Jako stypendysta Fundacji Heinricha Strobla we Freiburgu (Niemcy) studiował muzykologię, historię i kompozycję u Hansa Ulricha Lehmanna i Helmuta Lachenmanna w Akademii Muzycznej w Bazylei. Jego pedagogami byli także Nicolaus A. Huber i Thomas Kessler. W 1966 roku rozpoczął karierę jako artysta free jazzowy, a w roku 1967 odniósł sensacyjny sukces na festiwalu jazzowym w Zurychu. Współpracował z różnymi zespołami rozgłośniami radiowymi w Europie koncertując i nagrywając muzykę jazzową. Od 1980 współpracował z muzykami improwizującymi na fortepianie i instrumentach elektronicznych, koncertując w Południowej Ameryce, Niemczech, Holandii i Szwajcarii. Pracował z takimi artystami, jak Dani Schaffner, Christoph Gallio, Peter A. Schmid, Mathias Rissi, Kurt Grämiger, Daniel Mouthon, Thomas Borgmann, Hans Koch, Urs Leimgruber, Günter Müller, Hans Hassler, Charlotte Hug, Matthias Ziegler, Christian Wolfarth, Günter Heinz i Barry Guy. Skomponował okołu stu utworów, włączając w to muzykę elektroniczną. Napisał operę kameralną na zamówienie Komische Oper w Berlinie oraz kilka pieśni. Jego utwory były wykonywane w Australii, Afryce Południowej, Australii, Północnej i Południowej Ameryce, Rosji, Korei, Chinach, Mongolii i Azerbejdżanie. Jako kompozytor brał udział w Światowych Dniach Muzyki w Zurychu (1991) i Meksyku (1993). Wykonawcami jego utworów byli m.in. Orchester Musikkollegium Winterthur, Tonhalle Orchester Zürich, Ensemble Sortisatio i Hanns Eisler New Music Group. W latach 2007-2010 był przewodniczącym Szwajcarskiego Towarzystwa Muzyki Współczesnej. W 1997 roku otrzymał Nagrodę Artystyczną Carla